ผู้ป่วยชายอายุ 45 ปีที่วิเคราะห์โดยการชันสูตรเป็นหนึ่งในกลุ่มผู้ป่วยขนาดใหญ่ที่รับการรักษาที่โรงพยาบาลในสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ในเดือนเมษายน 2014 เขาทำงานในห้องเก็บของที่สถานีแพทย์ โดยไม่มีหน้าที่ดูแลผู้ป่วยหรือเปิดเผย ถึงอูฐ ระหว่างวันที่ 2 เมษายน ถึง 10 เมษายน พ.ศ. 2557 มีอาการไข้ น้ำมูกไหล ไอ และเสียชีวิตอย่างรวดเร็ว ในวันสุดท้ายของชีวิต เขาได้รับการรักษาด้วยสเตียรอยด์ไฮโดรคอร์ติโซน 100 มก. ทุกแปดชั่วโมง การชันสูตรศพดำเนินการ 10 วันหลังจากการตายของเขา การ ชันสูตรศพ แสดงให้เห็นว่าปอดเป็นอวัยวะเป้าหมายหลักของโรคเมอร์ส โดยสังเกตเห็นความเสียหายกระจายไปยังถุงลม (ถุงลม) นักวิจัยได้ระบุแอนติบอดีต่อต้าน MERS-CoV ในเซลล์เฉพาะในปอด (pneumocytes และ epithelial syncytial cells) และต่อมใต้เยื่อเมือกของหลอดลม "การติดเชื้อของต่อมใต้เยื่อเมือกในหลอดลมเป็นสาเหตุของการหลั่งของไวรัสในสารคัดหลั่งจากระบบทางเดินหายใจที่นำไปสู่การแพร่เชื้อจากคนสู่คน" ผู้ป่วยโรคเมอร์สมักแสดงอาการของไตวายเฉียบพลัน และพบเมอร์ส-โควีในปัสสาวะของผู้ป่วยโรคเมอร์ส ในกรณีนี้ แม้จะเห็นสัญญาณของพยาธิสภาพบางอย่างในไตของผู้ป่วยรายนี้ แต่อิมมูโนฮิสโตเคมีไม่พบหลักฐานของ MERS-CoV "สิ่งนี้ชี้ให้เห็นว่าภาวะไตวายเฉียบพลันในผู้ป่วยรายนี้ไม่ได้เกิดจากการติดเชื้อที่ไตโดยตรง แต่น่าจะเกิดจากปัจจัยอื่นๆ เช่น ความดันเลือดต่ำ"