นักเศรษฐศาสตร์แห่งมหาวิทยาลัยบอสตัน พบว่าในสหรัฐอเมริการะหว่างปี 1990 ถึง 2007 การเพิ่มหุ่นยนต์หนึ่งตัวต่อพนักงาน 1,000 คน ลดอัตราส่วนการจ้างงานต่อประชากรลงประมาณ 0.2 เปอร์เซ็นต์; หุ่นยนต์แต่ละตัวที่เพิ่มเข้ามาในการผลิตแทนที่คนงานประมาณ 3.3 คน ในขณะที่การเพิ่มขึ้นของ หุ่นยนต์ ในที่ทำงานทำให้ค่าจ้างลดลงประมาณ 0.4 เปอร์เซ็นต์ ในการดำเนินการวิเคราะห์นโยบาย Costinot และ Werning ดึงเอาการศึกษาเชิงประจักษ์และอื่นๆ พวกเขาสร้างแบบจำลองเพื่อประเมินสถานการณ์ต่างๆ สองสามสถานการณ์ และรวมเครื่องมือต่างๆ เช่น ภาษีเงินได้ เป็นวิธีอื่นในการจัดการกับความไม่เท่าเทียมกันของรายได้ "เรามีเครื่องมืออื่นๆ เหล่านี้แม้ว่าจะไม่สมบูรณ์แบบสำหรับจัดการกับความไม่เท่าเทียม" เวอร์นิงกล่าว "เราคิดว่าไม่ถูกต้องที่จะหารือเกี่ยวกับภาษีนี้เกี่ยวกับหุ่นยนต์และการค้าราวกับว่าพวกเขาเป็นเครื่องมือเดียวของเราในการแจกจ่ายซ้ำ"