สถานการณ์แรกเกี่ยวข้องกับไฟไหม้ในที่จอดรถแบบปิดโดยไม่มีเครื่องช่วยหายใจ พื้นที่จอดรถขนาด 28 x 28 เมตร สูงจากพื้น 2.5 เมตร ชั้นดังกล่าวจะมีปริมาตรอากาศ 2,000 ลูกบาศก์เมตร สันนิษฐานว่าไฟไหม้รถยนต์ขนาดเล็กที่ชาร์จแบตเตอรี่เต็ม 32 กิโลวัตต์ชั่วโมง ด้วยเหตุผลด้านเศรษฐกิจทดสอบ ทุกอย่างถูกลดขนาดลงเหลือ 1/8 ดังนั้นโมดูลแบตเตอรี่ที่ชาร์จเต็มที่มีความจุ 4 กิโลวัตต์ชั่วโมงจึงถูกจุดไฟในห้องที่มีปริมาตรอากาศ 250 ลูกบาศก์เมตร การทดสอบจะตรวจสอบวิธีที่เขม่าจับตัวบนผนัง อุโมงค์ พื้นผิว และบนชุดป้องกันที่สวมใส่โดยนักผจญเพลิงในพื้นที่ สารพิษตกค้างเป็นอย่างไร และวิธีใดที่สามารถทำความสะอาดพื้นที่เกิดไฟไหม้ได้หลังเหตุการณ์ สถานการณ์ที่ 2 เกี่ยวข้องกับสารเคมีตกค้างในน้ำดับเพลิง การตั้งค่าการทดสอบเหมือนกับในสถานการณ์ที่ 1 แต่คราวนี้ ควันจากแบตเตอรี่ถูกระบายออกโดยใช้แผ่นโลหะใต้ฝักบัวซึ่งคล้ายกับระบบสปริงเกลอร์ น้ำเขม่าที่ตกสะสมอยู่ในแอ่งน้ำ แบตเตอรี่ไม่ดับ แต่ไหม้จนหมด